-
1 décence
décence [deesãs]〈v.〉1 fatsoen(lijkheid) ⇒ gepastheid, welvoeglijkheid2 tact ⇒ discretie, terughoudendheid♦voorbeelden:blesser, choquer la décence • aanstoot gevenêtre vêtu avec décence • decent gekleed zijnf1) fatsoen2) discretie, tact -
2 avoir la décence de se taire
avoir la décence de se taireDictionnaire français-néerlandais > avoir la décence de se taire
Перевод: с французского на нидерландский
с нидерландского на французский- С нидерландского на:
- Французский
- С французского на:
- Нидерландский